Într-o zi, Dumnezeu chemă la el pe Sfântul Petru şi îi spuse:
– Sfinte Petru, aş dori să mergi prin lume şi să afli ce mai fac oamenii. Le-am dăruit Biblia plină de învăţăminte spre a le fi de călăuză şi exemplu în viaţă; le-am adus pe pământ scriitori talentaţi care să creeze basme pentru copii, povestiri şi poveşti religioase sau istorice, inspirate din istoria popoarelor lor; le-am trimis poeţi care să-i încânte pe toţi cu magia versurilor lor; le-am creat muzicieni care să-i farmece cu acordurile melodiilor lor; le-am dăruit rapsozi şi cântăreţi cu har care să glăsuiască şi să interpreteze minunat creaţiile acestora; le-am oferit actori care să performeze cu dăruire şi talent creaţiile dramaturgilor. Doresc să ştiu, dacă oamenii se bucură de aceste daruri ale mele şi dacă toate acestea făcute pentru ei din suflet, le-au schimbat într-adevăr viaţa în bine iar munca mea nu a fost în zadar.
Sfântul Petru porni imediat la drum lung. Urcă din greu pe cele mai înalte vârfuri muntoase, unde ascultă doinele, baladele melodioase şi istorisirile minunate ale păstorilor, coborâ pe plajele cu nisip auriu şi fin ale apelor, întinse şi adânci, auzind cântecele şi snoavele pescarilor, străbătu oraşe şi sate, încântat de înţelepciunea proverbelor şi a zicătorilor populare şi privi alături de oameni reprezentaţiile actoriceşti, participă la serbările organizate în lume cu diferite prilejuri, fiind fermecat de bogăţia spirituală a ceremoniilor organizate, îi însoţi pe oameni la biserici, la slujbele religioase, participând cu aceştia la rugăciuni şi călătoria sa ajunse la sfârşit.
Se întoarse direct în Rai şi pentru că avea multe de povestit, despre cele văzute, se prezentă aşa cum trebuia, înaintea Domnului.
– Sfinte Dumnezeu, am cutreierat lumea în lung şi-n lat, am ascultat versurile minunate ale oamenilor şi melodioasele lor cântece, am mers şi m-am rugat alături de ei în biserici, am privit scene de teatru impresionante şi am participat la sărbători fermecătoare. Am ascultat snoave, poveşti şi povestiri care bucură urechea şi mintea oricărui ascultător. Am citit cu plăcere basme pentru copii, poveşti de tot felul – magice, fantastice, istorice, filozofice, religioase, romantice, satirice… Am totuşi o nedumerire. Nu ştiu ce fel de povestiri sunt acelea care conţin elemente fantastice sau miraculoase, brodate pe fondul unui motiv istoric sau al unei închipuiri mistice, prin care se explică geneza unui lucru, a unei fiinţe, caracterul aparte al unui eveniment istoric, al unui erou mitic sau al unui fenomen. Pentru că sunt deosebite de celelalte, ar trebui să aibă un nume special.
– Adevărat grăieşti, Sfinte Petru. Şi eu m-am gândit de mult timp la acest lucru. Am meditat îndelung şi doresc ca începând de astăzi, aceste povestiri deosebite să se numească “legende”, spuse Dumnezeu.
– Doamne, atunci aceasta va fi cu siguranţă „Legenda legendelor”, pentru că narează tocmai apariţia legendei, glăsui Sfântul Petru.
Cornelia Păun Heinzel: “Legenda legendelor” / Κορνέλια Παούν Χάϊντσελ: “Ο Θρύλος των Θρύλων” din volumul în curs de apariţie „ Η στροφή του πεπρωμένου “
Traducere în limba greacă: Tarcisius Iulian Laurenţiu Movileanu, Ταρσίζιος Ιουλιανός Λαυρέντιος Μοβιλεάνου, traducător, absolvent cu studiile liceale şi universitare în Grecia, fiu de preot şi nepot de preot
Μια μέρα ο Θεός κάλεσε τον Άγιο Πέτρο σ’ αυτόν και του είπε:
– Άγιε Πέτρε, θα ήθελα να περάσεις από τον κόσμο για να μάθεις τι κάνουν οι άνθρωποι. Τους δώρισα την Αγία Γραφή, η οποία είναι γεμάτη διδασκαλίες για να τους καθοδηγήσει και να είναι παράδειγμα στη ζωή τους· τους έφερα στη γη ταλαντούχους συγγραφείς που να δημιουργούν παραμύθια για παιδιά, θρησκευτικά ή ιστορικά μυθιστορήματα, εμπνευσμένα από την ιστορία των λαών τους· τους έστειλα ποιητές για να τους συναρπάζουν όλους με τη μαγεία των στίχων τους· τους δημιούργησα μουσικούς για να τους γοητεύουν με τη συγχορδία των τραγουδιών τους· τους δώρισα ραψωδούς και τραγουδιστές με χάρισμα για να τραγουδάνε και να ερμηνεύουν τις υπέροχες δημιουργίες τους· τους πρόσφερα ηθοποιούς που να παίζουν με αφοσίωση και ταλέντο τις δημιουργίες των δραματουργών. Θέλω να μάθω, αν οι άνθρωποι απολαμβάνουν αυτά τα δώρα από μένα, αν όλα αυτά δημιουργημένα γι’αυτούς από την ψυχή, τους άλλαξε τη ζωή προς το καλύτερο, και το έργο μου δεν ήταν μάταιο.
Ο Άγιος Πέτρος ξεκίνησε αμέσως σ’ ένα μακρύ δρόμο. Ανέβηκε με δυσκολία στις υψηλότερες κορυφές των βουνών, όπου άκουσε τις βουκολικές ποιήσεις, τις μελωδικές μπαλάντες και τις πανέμορφες ιστορίες των ποιμένων, κατέβηκε στις παραλίες με χρυσή και λεπτή άμμο των κρυστάλλινων και βαθιών νερών, ακούγοντας τα τραγούδια και τα ανέκδοτα των ψαράδων, διέσχιζε πόλεις και χωριά, μένοντας ενθουσιασμένος από τη σοφία των παροιμιών και των λαϊκών γνωμικών και παρακολούθησε δίπλα στους ανθρώπους τις θεατρικές παραστάσεις, συμμέτειχε σε παγκόσμιους εορτασμούς οργανωμένους για διάφορες περιστάσεις, μένοντας μαγεμένος από τον πνευματικό πλούτο των οργανωμένων τελετών, συνόδεψε τους ανθρώπους στις εκκλησιαστικές ακολουθίες, συμμετέχοντας μ’ αυτούς στις προσευχές και το ταξίδι του έφτασε στο τέλος.
Επέστρεψε κατευθείαν στον Παράδεισο και επειδή είχε πολλά να πει γι’ αυτά που είδε, παρουσιάστηκε έτσι όπως πρέπει ενώπιον του Κυρίου.
– Άγιε Θεέ, διέσχισα ολόκληρο τον κόσμο, άκουσα τους υπέροχους στίχους των ανθρώπων και τα μελωδικά τραγούδια τους, πήγα και προσευχήθηκα μαζί τους στις εκκλησίες, παρακολούθησα εντυπωσιακές σκηνές θεάτρου και συμμέτειχα σε γοητευτικές γιορτές. Άκουσα ιστορίες, ποιήσεις, γνωμικά, τα οποία είναι απόλαυση του αυτιού και του μυαλού του κάθε ακροατή. Διάβασα με ευχαρίστηση τα παιδικά παραμύθια, ιστορίες όλων των ειδών – μαγικές, φανταστικές, φιλοσοφικές, θρησκευτικές, ρομαντικές, σατυρικές … Έχω όμως μια απορία. Δεν ξέρω τι είδους ιστορίες είναι αυτές που περιέχουν φανταστικά ή θαυμαστά στοιχεία, κεντημένα σε φόντο κάποιου ιστορικού λόγου ή κάποιας μυστικής φαντασίας, στις οποίες εξηγείται η γένεση ενός πράγματος, ενός όντος, το ειδικό χαρακτήρα κάποιου ιστορικού γεγονότος, κάποιου μυθικού ήρωα ή κάποιου φαινομένου. Επειδή είναι διαφορετικές από τις άλλες, θα πρέπει να έχουν ένα ειδικό όνομα.
– Αλήθεια μιλάς, Άγιε Πέτρε. Κι’ εγώ σκέφτηκα πολύ καιρό σ’ αυτό το πράγμα. Διαλογίστηκα πολύ και θέλω ξεκινώντας από σήμερα αυτές οι ειδικές ιστορίες να ονομάζονται «Θρύλους», είπε ο Θεός.
– Θεέ, τότε αυτή με σιγουριά θα είναι «ο Θρύλος των Θρύλων», επειδή περιγράφει την εμφάνιση του θρύλου, είπε ο Άγιος Πέτρος.
––––––––––
Cornelia PĂUN HEINZEL
22 iunie 2019